اعتقاد اهل سنت - ۲
تنها به قلب امتهای بلند مرتبه اش ریختن و جاری كردن است. این وظیفه را، با وظیفه اول كه تبلیغ می باشد، نباید عوضی گرفت، یعنی با آن وظیفه شمرد. كسانی كه بی مذهب هستند، به این وظیفه دوم ایمان ندارند. حالانكه، ابوهریره "رضی الله عنه" می فرماید كه، (از رسول الله "صلی الله علیه وسلم" دو نوع علم یاد گرفتم. از اینها یكی را به شما اطلاع دادم. اگر دومی را بگویم، مرا خواهید كشت). این سخن ابوهریره، در (بخاری) و در (مشكوق) و در (حدیقه) و در كتاب تركی (مژده جی مكتوب لار) در مكتوب ۲۶۷ نوشته شده است. وظیفه سومش، اگر مسلمانانی كه با وعظ و نصیحت به احكام فقهیه عمل نكنند آنها را با زور و قدرت به بجا آوردن احكام فقهیه وادار ساختن می باشد.
بعد از رسول الله "صلی الله علیه وسلم" هر یک از چهار خلیفه "رضی الله عنهم" در این سه وظیفه بطور كامل موفق شدند. در زمان امامت حضرت حسن "رضی الله عنه" فتنه ها، بدعت ها افزایش یافت. اسلامیت به سه قاره منتشر گردید. نور رسول الله "صلی الله علیه وسلم"، از روی زمین دور شد. تعداد اصحاب كرام "رضی الله عنهم" كاهش یافت. دیگر، یک نفر به انجام دادن این سه وظیفه قادر نبود. این سه وظیفه، به سه قسم جداگانه تقسیم شد. وظیفه تبلیغ احكام اصول و فروع، یعنی وظیفه خبر دادن و اطلاع دادن ایمان و احكام فقهیه [یعنی احكام اسلامیه]، به امامان دین یعنی به مجتهدان داده شد. از این مجتهدان، به امامهاییكه ایمان را خبر می دهند و نقل می نمایند (متكلمین) گفته شد. به مجتهدانیكه فقه را [یعنی احكام اسلامیه را] اطلاع می دهند (فقها) گفته شد. وظیفه دوم، یعنی مسلمانانی را كه طلب می نمایند، به احكام معنوی قرآن عظیم الشان نائل ساختن، به دوازده امام اهل بیت و به بزرگان تصوف داده شد.