در بیان روا بودن اقتدا كردن بامام - ۳
و در (منافع) [مولف (منافع شرح نافع) احمد بن عمر نسفی استشهد سنة ۵۵۰ ه. [۱۱۵۵ م.]] و (كنز) آورده كه محاذات را شش شرط است اول آنكه امام نیت امامت زنان كرده باشد دویم آنكه نمازی باشد كه آنرا ركوع و سجود باشد نه نماز جنازه سیم آنكه آن زن چنان بود كه مرد را بدو اشتها شود و در (محیط) آورده كه اگر زن دیوانه بود هر چند كه چنان باشد كه مرد را بدو اشتها شود نماز تباه نشود از برای آنكه بر دیوانه نماز نیست و نماز او نماز نیست چهارم آنكه مرد و زن هر دو یک نماز گزارند یعنی نماز جماعت گزارند و پهلو یكدیگر بایستند و در وقتی كه تكبیر تحریمه میگفته باشند با هم گفته باشند پنجم آنكه مرد و زن هر دو در یک جای باشند ششم آنكه در میان مرد و زن پرده یا ستون یا دیواری نباشد پس هر وقت كه این شش شرط كه یاد كرده شد بیابند نماز مرد تباه شود خواه این محرمه باشد این مرد را و خواه نباشد و در (كافی) می آرد كه نشاید زنان را كه بجماعت حاضر آیند و امروز فتوی برین است كه مكروه است زنانرا بجماعت حاضر شدن از آنكه فاسق بسیار شده و همچنین مكروه است زنانرا حاضر شدن بمجلس علم و وعظ و خاصة نزدیک این جاهلان كه خود را بصورت عالمان آراسته اند و زنانرا بی مرد در خانه نماز جماعت گزاردن مكروه است و اگر با جماعت گزارند زنی كه امامت كند باید كه در میان صف بایستد و پیش نرود و امام گویند آنكس را كه پیش نمازی كند خواه مرد باشد و خواه زن و اگر در نماز جماعت مردان باشند و خنثی باشد و زنان باشند و كودكان باشند در (متفق) آورده كه اوّل صف مردان بایستند پس ازان صف كودكان پس ازان صف خنثی پس ازان صف زنان و در (كنز) آورده كه اگر بامام یک كس باشد باید كه بر دست راست امام بایستد چنانكه سر انگشتان پای او بر كعب امام برابر باشد و اگر دو كس باشند در پس امام ایستند