پیدا كردن حقیقت رضا و فضیلت آن - ۱

بدانكه رضا بقضاء حق تعالیٰ بلندترین مقاماتست و هیچ مقام وراء آن نیست، چه محبت مقام بهترین است و رضا بقضاء خدای تعالیٰ ثمرهٔ محبت است، نه ثمرهٔ هر محبتی بل ثمرهٔ محبتی است كه بر كمال بود، و ازین گفت رسول- صلوات الله علیه- «الرضا بالقضا باب الله الاعظم» گفت: «درگاه مهین حق تعالیٰ رضاست بقضاء وی» و چون رسول- صلوات الله علیه- از قومی بپرسید كه نشان ایمان شما چیست؟ گفتند: در بلا صبر كنیم و بر نعمت شكر كنیم و بقضا رضا دهیم، گفت: حكما اند و علما، نزدیكست از عظیمی قوت ایشان كه انبیا باشند، و گفت: «چون قیامت بود گروهی را از امت من پر و بال آفریند تا ببهشت پرند، فریشتگان ایشان را گویند: حساب و ترازو و صراط همه بدیدید؟ گویند: ازین همه هیچ چیز ندیدیم، گویند: شما كیستید؟ گویند: از امت محمدیم گویند: پس عمل شما چه بود كه اینهمه كرامت یافتید؟ گویند: در ما دو خصلت بود: یكی آنكه در خلوت شرم داشتیم كه معصیت كنیم، و دیگر آنكه راضی بودیم برزق اندک كه خدای تعالیٰ داد ما را: ملایكه گویند حقست شما را این درجه». قوم موسی- علیه السلام- ویرا گفتند كه از خدای تعالیٰ بپرس تا آن چیست كه خشنودی وی درآنست تا آن كنیم؟ وحی آمد كه از من خشنود باشید تا از شما خشنود باشم. وحی آمد بداود- علیه السلام- كه اولیاء مرا با اندوه و نیاحت [نوحه و زاری كردن] كارست، كه آن حلاوت مناجات من در دل ایشان بیفزاید، یا داود من از دوستان خویش آن دوست دارم كه روحانی باشند: غم هیچ چیز نخورند و دل در هیچ چیز از دنیا نبندند،