بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۱

و در وقت تلاوت از سیمای ایشان و از شیوه قرأت بر سامعان هویدا می شد كه اسرار قرآنی و بركات آیات فرقانی بریشان فایض می گشت روزی در اثنای تلاوه رو بجانب فقیر كرده فرمودند سبحان الله و بحمده چه رازها كه میان او سبحانه و حبیب او صلی الله علیه وآله وسلم در قرآن اندراج یافته كه ادراک آن مخصوص بعلمای راسخین بوده فرمودند گاهی بعضی آیات تائی خود را بجای می برد كه در فهم و وهم نیاید و در نماز و برون نماز آیات خوف را بنوعی ادا می نمودند [كه افاده خشیت می نمود و آیات رجا را رجا افاده مینمودند] و از تعجب تعجب را و از استفهام استفهام را و مطلقاً رعایت شیعه از شیعات موعوده میفرمودند در سفرها دیده می شد كه در محفه نشسته بودند و دثاری بر روی كشیده قرآن می خواندند می شمردم كه گاه چهار سیپاره و گاه سه و گاه كم دران محفه تلاوت می نمودند چون آیه سجده میرسید فرود آمده سجده می كردند و سر آنكه دثار برو می كشیدند آن بود كه نظر بر عورات مردم نیفتد و تسبیح ركوع و سجود و نماز را اكثر در حال انفراد بهفت و نه و یازده میرسانیدند و می فرمودند كه شرم می آید كه كسی در حال انفراد و قوت و استطاعت اقتصار بر اقل تسبیحات نماید و می فرمودند در نماز رعایت سنن و مندوبات و آداب كار حضور قلب می نماید چه این رعایتها همه ذكرست زیرا كه یاد كرد اوست سبحانه و توجه باو و نیز میفرمودند مردم هوس ریاضتها و مجاهدها می نمایند هیچ ریاضت و مجاهده برابر رعایت آداب نماز نیست لا سیما نمازهای فرض و واجب و سنن أدای نماز بنوعی كه فرموده اند بس مشكل ست ولهذا حق سبحانه می فرماید إِنَّهَا لَكَبِيرَةٌ إِلاَّ عَلَى الْخَاشِعِينَ الایه