پس معلوم شد كه اخلاق نیكوی رسول علیه السلام بسیار بوده است امت را نیز برسول خود اقتدا باید كرد تا رستگاری یابند و بشفاعت وی برسند و رسول علیه السلام در دعای خود گفتی وما مسكینان همان گوئیم كه او گفت اقتدار برسول علیه السلام اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الصِّحَّةَ وَالْعَافیَةَ وَالأَمَانَةَ وَحُسْنَ الْخُلُقِ وَالرِّضَا بِالْقَدَرِ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

* * مثنوی:

آنچه ایمان بدان همی داری * گفتمش شش بود چو بشماری

بخدا و فرشتگان كتاب * برسول قضا و روز حساب

چیست ایمان بدانكه تصدیقست * هر كرا صدق نیست زندیقست

چیست تصدیق وانكه تسلیم ست * یاد دارش زمن كه تعلیم ست

آری حدیث ست كه: الأفلاک قِسِيٌّ والحَوادِثُ سِهامٌ والادمی هدف والرامی هو الله وهو رام لا یخطی

* * شعر:

طریق عشق جانان جز بلا نیست * زمانی بی بلا بودن روا نیست

اگر صد تیر بر جان تو آید * چو تیر از شست او آید خطا نیست

ازانجا هرچه آید راست آید * تو كج منگر كه در كج بین وفا نیست

بلاكس تا لقای او به بینی * كه مرد بی بلا مرد لقا نیست

میان صد بلا خوش باش با دوست * خود آنجا كو بود هرگز بلا نیست

نشان دوستی صبر كردنست بر بلای دوست

حكایت در كیمیا میآرد كه شبلی را در بیمارستان بغداد باز داشته بودند كه دیوانه است قومی نزد وی آمدند گفت: شما كیستید؟ گفتند: دوستان تو ایم. سنگ برداشت و سوی ایشان انداختن گرفت. ایشان بگریختند. گفت: دروغ گفتید اگر دوست بودید بر بلای دوست صبر میكردید.