Untitled Document

صبر بر بلوی - ۳

یعنی استرجاع و اگر كسی عطا داده شدی هر آئینه یعقوب علیه السلام بودی كه گفت: يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ در صحیح مسلم میارد كه رسول علیه السلام فرمود نرسد هیچ مصیبت به بنده مؤمن الا آنكه محو كرده شود از وی گناه وی تا خاری كه در دست و پای وی رفته باشد و در حدیث دیگر فرموده نرسد هیچ مؤمن را مصیبتی الا آنكه آمرزیده شود از وی گناه كه نیامرزد خدای تعالی آن گناه را الا بان مصیبت یا درجه داده شود كه نرساند الله تعالٰی او را بان درجه مگر بان مصیبت قوله تعالی أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ این گروه اند كه بر ایشان مغفرت ست از پروردگار ایشان و نعمتی و این قول ابن عباس ست رضی الله عنهما ابن كیسان میگوید صلوات و رحمت بیک معنی است یعنی رحمتی بعد از رحمتی وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ و ایشان مهتداند بسوی استرجاع و گفته اند مهتداند بسوی بهشت و ثواب و گفته اند بسوی حق و صواب سعید بن مسیب میگوید چون امیرالمومنین عمر رضی الله عنه این آیه برخواندی گفتی نِعْمَ الْعِدْلانِ وَنِعْمَ الْعِلاوَةُ وَ أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ نِعْمَ الْعِدْلانِ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ نِعْمَ الْعِلاوَةُ عدلان دو تنگ باد همسانرا گویند و علاوه سرباد را در كیمیا میارد كه حق تعالی بچهار كس بر چهار گروه حجت كند بسلیمان بر توانگران و بیوسف بر بندگاه و بعیسیٰ (علیه السلام) بر درویشان و بایوب بر اهل بلا قصه ایوب علیه السلام قوله تعالی وَأَيُّوبَ إِذْ نَادَىٰ رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِيَ الضُّرُّ وَأَنتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ ای اذكر أَيُّوبَ إِذْ نَادَى و اذكر در وی مضمرست یعنی محمدا یاد كن وقت نیاز عرضه كردن ایوب را علیه السلام بر حضرت بی نیاز ما كه ربوبیت ما را ملاذ و ملجاء خود گردانیده بود و میگفت مسنی الضرای اصابنی الجهد یعنی برسید طاقت من