بیان سلام و احكام آن و ثواب سلام و ردّ سلام - ۲
ما لقایٔ تو میخواهیم پس فرمان رسد كه ای دوستان ما وعده گاه دیدار دارالقرارست شما قدم در صدر جنت نهید تا ما كه خداوندیم بوعده وفا كنیم و رضا و لقای خود شما را كرامت كنیم پس بیكی ازین دو لفظ سلام باید كرد اما آن نوع سلام كه بعضی از عوام میكنند بالفاظ شكسته كه آن نه معرفه است و نه نكره جواب فرض نمی شود بلكه جواب نگوید از برای نوجوان سلام كنند و او را تعلیم باید تا سلام درست كند در فتاوی سراجی می آرد كه سلام بلفظ جمع كند كه مؤمن تنها نمی باشد یعنی ملائكهٔ حفظ با وی اند و كرام الكاتبین و ملائكه حفظ بعضی گفته اند پنج اند بقول شاه مفسران عبدالله بن عباس رضی الله عنهما صدوشصت اند وقیل غیر ذلك در ریاض الصالحین نیز حدیث می آرد كه سلام بلفظ جمع باید كرد اما معنی سلام آنست كه من مسلمانم و تو از من سالمی و جواب سلام نیز همین معنی دارد اما آنكه بر كه سلام باید كرد و بر كه نشاید سلام كردن در كتب حدیث می آید بروایت عبد الله سلام از رسول الله صلی الله علیه وسلم كه فرمود افشوا السلام فاش دارید سلام را و این حدیث مشهورست و در حدیث دیگر فرمود كه فاش دارید سلام را بر آنكه بشناسی و بر آنكه نشناسی كه تقروالسلام علی من عرفت وعلی من لم تعرف پس بحكم كلام نبوی و حدیث مصطفوی سلام را فاش باید داشت بر همه مسلمانان الا بر زنان بیگانه كه بر ایشان سلام نشاید كرد و اگر ایشان سلام كنند جواب فرض نشود و بر اهل ذمه نیز سلام نباید كرد یعنی بر جهودان و ترسایان و اگر ایشان سلام كنند جواب همین باید گفت كه وعلیكم و برین زیادت نشاید كرد و این روایت در فتاوی خانی و بستان فقیه ابواللیث است اما زنانی كه بر مردم حرام ابدی اند سلام كردن بر ایشان جایز باشد و اگر ایشان سلام كنند جواب فرض شود