فصل پنجدهم در بیان نماز جماعت گزاردن به نزد (امام مالک) - ۱

[امام مالک بن انس اصبحی توفی سنة ۱۷۹ ه. [۷۹۵ م.] فی المدینة المنورة علی ساكنها الصلاة والسلام] رحمه الله فریضه است و به نزدیک شیخ منصور ماتریدی نیز فریضه است چنانكه خدای عزّ وجلّ فرمود كه ركوع كنید با ركوع كنندگان اما نزدیک امام ابوحنیفه و ابویوسف و محمد رحمهم الله سنت مؤكده است و سنت مؤكده آنرا گویند كه بواجب نزدیک باشد و این روایت در (متفق) و (نافع) [مولف (نافع) محمد ابوالقاسم سمرقندی توفی سنة ۵۵۶ ه. [۱۱۶۱ م.] شارح (نافع) عبدالله نسفی سماه (مستصفی) توفی سنة ۷۱۰ ه. [۱۳۱۰ م.]] است و رسول الله فرمود كه قصد كردم كه بفرمایم جوانان قوم خود را تا هیزم جمع كنند بفرمایم بلال را تا بانگ نماز و قامت بگوید پس هر كه در نماز جماعت حاضر نیامده باشد بسوزم خانه ویرا و در (شامل بیهقی) آورده كه اگر اهل محلتی یا اهل قبیله ترک بانگ نماز كنند كشتن ایشان نزد امام محمد مباح باشد از برای آنكه جماعت گزاردن علامت مسلمانیست و ترک جماعت كردن معصیت است و گزاردن نماز جماعت راه راست و سعادتست و امام ابویوسف گفت كه هر قومی كه نماز جماعت نگزارند و بانگ نماز نگویند ایشانرا بزنند ولیكن بكشتن ایشان حكم نكنند و در (صلوة مسعودی) آورده كه رسول صلی الله علیه وسلم فرمود كه یا علی هر نیكبخت را سه علامت است اول آنكه روزئ حلال از شهر او بدست او رسد دوم صحبت و نشست و خاست او با علماء متقی باشد و سوم آنكه نماز بجماعت گزارد