Untitled Document

فصل شانزدهم در بیان امامت كردن - ۳

و اگر پرهیزكار نبوده باشد و از جماعتیان طمع داشته و بوی چیزی نداده باشند نمازها باز نگزارند و نمازهای گزارده روا باشد و امامی كه او را اجرة معیّن باشد امامت او با كراهیت بود و امام بی طمع باید و پارسا امّا اگر اجرة او را كه معین كرده باشند واجب باشد دادن آن از برای آنكه در (فتاوای حجه) آورده كه فتوی بر آنست كه اجرتی از برای استادی كه تعلیم علم دین كند و اجرة موذن و امام و اجرة باقی كاری خیر چون ختم قرآن كردن و آنچه مانند این بود واجب بود دادن چون معین كرده باشند بدهند تا كارهای خیر در بند نشود اما تعلیم كردن علم صرف و نحو و شعر و خط و آنچه مانند اینها بود و در تعلیم كردن پیشها و صنعتها كه كردن آن حلال و مباح بود اجرة آن گرفتن بعد ازان كه معین كرده باشند روا باشد باتفاق و هر پیشه كه آموختن آن و كردن آن گناهست چنانكه تعلیم سرود و دف و نی و مزامیر و بازیها بغیر اسب تاختن و تیر انداختن و شنا بازی كردن در آب بغیر ازینها بر هر بازی دیگر كه باشد از بازی تعلیم كردن آن و اجرة گرفتن بران حرام باشد والله الموفق والمعین.

(بجهة گشایش كارها هر روز پانزده مرتبه باسم یا فتاح بخواند)

ای خالق ذوالجلال و ای بار خدای

تا چند روم در بدر و جای بجای

یا خانه امید مرا در بر بند

یا قفل مهمات مرا در بگشای

(بجهة برآمدن حاجت هر روز پنج مرتبه بخواند)

یا من بک حاجتی و روحی بیدیک

عن غیرک اعرضت واقبلت علیک

مالی عمل صالح استظهر به

قد جئتک راجیا توكلت علیک