همچنین در حق وی تقدیر كنند تا باشد كه گویند لابد ویرا نیز دست و پای و چشم و دهان و زبان باشد، و اگر مگس را هم چنین عقلی بودی كه این قوم را هست گفتی باید كه آفریدگار مرا پر و بال باشد، كه محال باشد كه مرا چیزی باشد كه آن قدرت و قوت من بود و ویرا نبود، پس آدمی نیز همچنین همه كارها بر خویشتن قیاس كند، و ازین سبب شرع منع كرد ازین فكرت، و سلف منع كرده اند از كلام، و روا نداشتند صریح بگفتن این كه در عالم نیست و بیرون عالم نیست و پیوسته نیست و منفصل نیست بلكه بدین قناعت كردند كه: «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ- كه با هیچ چیز نماند و هیچ چیز با وی نماند»، و این بر جمله گفتند بی تفصیل، و تفصیل بدعتست بسبب آنكه عقول بیشترین خلق احتمال نكند؛ و برای این بود كه وحی آمد ببعضی انبیا كه: بندگان مرا از صفات من خبر مده، كه انكار كنند، با ایشان آن بگوی كه فهم توانند كرد. پس اولی تر آن بود كه ازین سخن نگویند و درین تفكر نكنند مگر كسی كه بكمال باشد و آنگاه او بآخر كار نیز بدهشت و حیرت افتد لابد.

پس عظمت وی باید كه از عجایب وی طلب كند، كه هر چه در وجودست همه نوری است از انوار قدرت و عظمت وی، و اگر كسی طاقت آن ندارد كه در آفتاب نگرد طاقت آن دارد كه در نور نگرد كه بر زمین افتاده است.

(بجهة برطرف شدن گناهان هر روز چهارده مرتبه بخواند)

افعال بدم زخلق پنهان میكن

دشوار جهان بر دلم آسان میكن

امروز خوشم بدار و فردا با من

آنچه از كرم تو میسزد آن میكن