مكتوب هفتاد و سوم (۷۳) - ۱

به قلیج الله بن قلیج خان صدور یافته در مذمت دنیا و ابنای آن و در نكوهش تحصیل علوم غیر نافع و در اجتناب از فضول مباحات و تحریض بر خیرات و اعمال صالحه علی الخصوص در زمان عنفوان جوانی وما یناسب ذلک حق سبحانه وتعالی بر جاده شریعت سنیّه مُصطفَویه عَلی صَاحِبِهَا الصَّلَوَاتُ وَالتَّسْلِیْمَاتُ وَالتَّحِیَّاتُ الْاَبَدیَهُ السَّرمَدِیَّهُ استقامت ارزانی فرماید ای فرزند دنیا محل آزمایش و ابتلاست ظاهر او را باَنواع مزخرفات مُمَوَّه و مزیّن گردانیده اند صورت او را بخال و خط و زلف و خد [رخسار] موهومه مزیَّب ساخته اند در نمود شیرینست و بطراوت و نضارت متخیل لیكن فی الحقیقت جیفه ایست عطر اندوده و مَزبله ایست پُر از ذُباب و دوده و سرابیست آب نما و شكریست زهر آسا باطن او سراسر خراب و اَبتر است معامله او با ابنای خود با اینهمه گندگی از هر چه گوئی بدتر فریفته او دیوانه و مسحور [جادو كرده شده] است گرفتار او مجنون و مخدوع هر كه بظاهر او مفتون گشت بداغ خسارت ابدی متَّسم شد و هر كه بحلاوت و طراوت او نظر كرد ندامت سرمدی نصیب او آمد سرور كائنات حَبِیْبِ رَبِّ العلَمِیْنَ عَلَیْهِ وَعَلی الِهِ الصَّلَوَاتُ وَالتَّحِیَّاتُ فرموده است مَا الدُّنْیَا وَالْاخِرَة ُ اِلاَّ ضَرَّتَانِ اِنْ رَضِیَتْ اِحْدهُمَا سَخِطَتِ الْاُخْریٰ پس هر كه دنیا را راضی ساخت آخرت از وی در سخط است پس ناچار از آخرت بی نصیب آمد اَعَاذَنَا اللهُ سُبْحَانَه وَاِیَّاكُم مِنْ مَحَبَّتُها و محبت اهلها ای فرزند هیچ میدانی كه دنیا چیست آنچه ترا از حق سبحانه و تعالی باز دارد پس از زن و فرزند و مال و جاه و ریاست و لهو و لعب و اشتغال بمالایَعْنِی