سخن آخـــــــــر - ۲

هر چندیكه فوت نمودن، گذرانیدن نماز، اگر با عذر باشد (گناه) نمی شود، ولی در چهار مذهب نیز لازم می آید كه فرض های ادا نشده با شتاب قضا كرده شود. اما در حنفی به مقدار مدت مصروفیت به خاطر تامین نفقه و به مقدار مدت ادای سنت های رواتب و نماز های نافله ایكه در احادیث شریف بیان گردیده است به تعویق انداختن آن جائز است. یعنی ازین سبب ها به تعویق نیانداختن قضاها، بهتر میشود. ادا كردن سنت های رواتب و نمازهای نافله، برای كسیكه قرض نماز فرض با عذر، یعنی نماز به قضا مانده با عذر، داشته باشد، در سه مذهب دیگر جائز نمی باشد. حرام است. نماز های باعذر فوت شده را با نماز های بدون عذر فوت شده، نباید به هم آمیخت، این دو را نباید یكی شمرد. یكی نبودن اینها، در كتاب های (درّالمختار)، (ابن عابدین) [ردّالمختار] و (درّالمنتقی) و در شرح طحطاوی (مراقی الفلاح) و در (جوهره) به طور واضح نوشته شده است. [در جاهایی مانند دِهْ و راه نیز، برای نماز خواندن، طرف قبله را دانستن لازم می باشد. برای این، به زمینی كه نور آفتاب به آنجا بتابد، یک چوب نشانده می شود. و یا اینكه به سر یک ریسمان یک چیزی، مانند كلید و یا سنگ بسته شده آویزان كرده می شود. سایه چوب و یا ریسمان، در وقت (ساعت قبله) كه در ورق تقویم نوشته شده است، استقامت قبله را نشان میدهد. نوک سایه كه به طرف آفتاب می افتد، جهت قبله می باشد.] در روزنامه (تركیه) كه به تاریخ ۱۳ سپتمبر ۱۹۹۶ در استانبول نشر گردیده، میگوید كه: دشمنان غربی اسلام در یک فرصت با استعمال اكراه و زور و در فرصت دیگر با راه اندازی بازی های گوناگون، دولت های اسلامی و ملت های اسلامی را بدست آورده، آنها را طی عصرها استثمار نمودند.