در بیان سنتهای نماز - ۶
و در (كنز) آورده كه مكروهست بر بلندی دستار سجده كردن یا بر پیشانی بی بینی یا بر بینی بی پیشانی بی عذری مكروهست مگر آنكه جراحتی باشد كه پیشانی بر زمین نتوان نهاد باتفاق بر بینی سجده كند روا باشد و در (منظومه) آورده كه سجده كردن به پیشانی و به بینی نزدیک ابویوسف و محمد فریضه است و نزدیک ابوحنیفه بر بینی بی پیشانی بی عذری روا باشد و در (ملتقی البحار) آورده كه فتوی بر آنست كه بر بینی بی پیشانی سجده كردن روا نباشد و روی را در میان هر دو كف دست نهادن و روی انگشتان دست سوی قبله كردن و سبحان ربی الاعلیٰ سه بار گفتن و در حال سجده در پشت بینی نگاه كردن و میان دو سجده آن مقدار نشستن كه اندامها قرار گیرد و این در (متفق) است و رسول صلی الله علیه وسلم فرمود كه هر كه در سجده چشم باز دارد خدای تعالی چشم او از درد نگاه دارد امّا آن هفت سنت كه در قعده است نهادن پای چپ و نشستن بر وی و ایستانیدن پای راست بر سینه انگشتان و نهادن دستها بر هر دو ران و این روایت در (متفق) است و انگشتان دست خود را روی سوی قبله كردن در قعده و در كنار خود نگاه كردن و این روایت در (متفق) است و در (كنز) می آرد كه در هر دو قعده هر دو پای را از سوی راست بیرون كردن و سُرون بر زمین نهادن نزدیک شافعی مردان و زنان در قعده اوّل بر پای چپ نشینند و پای راست را بایستانندن و در قعده آخر مردان و زنان هر دو پای را از سوی راست بیرون كنند و سُرون بر زمین نهند و این روایت در (منظومه) است