جمره، افزایش گرما، به فاصله های هفت روزه میباشد كه، در هنگام نزدیک آمدن بهار ابتدا در هوا، بعد در آب و در نهایت در خاک بمیان می آید. جمره بمعنی قطعه سوخته ذغال، بمعنی گدازه (اخگر) می باشد. افتادن جمره ها نظر به روزهای قاسم انجام میگیرد. جمره اول، به هوا، در یكصد و پنجمین روز قاسم (در ۲۰ فبروری [فوریه])، جمره دوم، به آب، در یكصد و دوازدهمین روز (در ۲۷ فوریه- فبروری)، جمره سوم، به خاک، در یكصد و نوزدهمین روز (در ۵ مارس [مارچ]) می افتد. امروز یكصد و نوزدهمین روز قاسم، یعنی روزی است كه سومین جمره به خاک می افتد. جمره ها، مژده دهنده شروع به گرمی گراییدن هوا و پشت سر گذاشتن روزهای سرمای زمستان می باشد.

سید عبدالحكیم ارواسی «رحمه الله علیه» درباره انگلیس ها به زیباترین و شیرین ترین شیوه تعریف كرده است كه، افرادش را جامع و اغیارش را مانع می باشد، چنین ایراد فرموده اند: (بزرگترین دشمن اسلام انگلیس ها اند. اگر اسلامیت را به یک درخت شباهت بدهیم، كفار دیگر، اگر فرصت بیابند این درخت را قطع می نمایند. و مسلمانان نیز به آنها دشمن می شوند. اما این درخت می تواند روزی نمو كند و سبز شود. لیكن انگلیس اینگونه نیست. به این درخت خدمت می كند و او را مراقبت می نماید و پرورش میدهد. مسلمانان نیز او را دوست میدارند. ولی شب، زمانی كه هیچ كس او را نتواند ببیند، به بیخ درخت زهر میپاشد. درخت انگونه خشک میشود كه یک بار دیگر نمی تواند سبز شود. بعداً، هی هی كنان می گوید: «خیلی متاثر شدم». و به این ترتیب مسلمانان را فریب میدهد. معنی اینگونه زهر پاشی انگلیس به اسلام این است كه، با دست منافقان و لا نسب های محلی كه آنها را در مقابل آرزوهای نفسانی همچون پول، مقام و زن خریده اند، علمای اسلام، كتابهای اسلام و علوم اسلامی را از بین ببرند.)