Untitled Document

منهیّات روزه - ۴

 و اطلاق كرده اند و فحش اراده كرده اند و اطلاق كرده اند و اراده كرده اند باو خطاب مرد مر زن را در آنچه تعلق بجماع دارد و بسیاری از علما برانند كه مراد برفث درین حدیث فحش مر وی كلام ست اما صخب و سخب بصاد و بسین آواز بلند كردن و اضطراب اصوات ست در خصومت كردن كذا قال الحافظ عبدالعظیم المنذری القدسی رحمة الله علیه در صحیح بخاری و كتاب حاكم ابوعبدالله نیشاپوری و كتاب ابن ماجه و نسائی و صحیح امام الائمه محمد بن اسحاق بن خزیمه می آرد این حدیث را قال النبی علیه السلام رِب صایم لیس له من صیامة الا الجوع و رِب قائم لیس له من قیامة الا السهر یعنی بسا روزه دار كه او را از روزه داشتن فائده نیست الا گرسنگی و بسا نماز گذار كه او را نفعی نیست از قیام وی الا بیداری

در اجابت دعوت و حكم آن - برگرفته از ریاض الناصحین - ۱

بدانكه از حقوق سته كه مسلمانان را بر یكدیگرست یكی اجابت دعوت ست زیرا كه در صحیحین آمده است بروایت ابن عمر رضی الله عنه از رسول علیه السلام كه فرمود اجابت كنند این دعوت را چون بخوانند شما را از برای آن و در حدیث دیگر آمده است كه چون شما را بدعوت خوانند اجابت كنید و بروید بان دعوت پس اگر مفطر باشید بخورید و اگر صایم باشید دعا گوئید و باز گردید در صحیح بخاری می آید بروایت ابن عمر رضی الله عنه از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود ان دعیتم الی كرّاع فاجیبوا یعنی اگر خوانده شوید بسوی پاچه گوسفند اجابت كنید و نیز روایت كرده اند از رسول علیه السلام كه فرمود اذا دعیتم بكراع الی كراع بلا كراع فاجیبوا یعنی چون بخوانند شما را از برای یک كراع بسوی كراع كه قریه ایست از قرای مدینه اگر بی مركب بباید رفت اجابت كنید