در فرصیت پنج نماز و تفسیر وی لغه ً و شرعاً و فضیلت مداومت بر ادای وی - ۱

بدانكه فرضیت نماز بكتاب و سنت و اجماع امت ثابت شده است اما كتاب قوله تعالـٰی وَاَق۪يمُوا الصَّلٰوةَ و اما سنت قوله علیه السلام صَلُّوا خَمْسكُمْ وامّا اجماع امت فقد اجتمع الامة من لدن عهد رسول الله صلی الله علیه وسلم الی یؤمنا هذا علی فرضیت الصلوة من غیر نكیر منكر ولا رد راد واجماع الامة من اقولی الحجج لقول النبی صلی الله علیه وسلم لا تجتمع امتی علی الصلالة یعنی اتفاق و اجماع علمای امت ست از نزدیک زمان رسول علیه السلام تا امروز كه درویم بر فرضیت پنج نماز از غیر انكار منكری و رد راوی و اجماع امت از قوی ترین حجتهاست از برای آنكه رسول علیه السلام فرمود كه علمای امت من بر گمراهی جمع نشوند یعنی بر هرچه اجماع ایشان بران باشد حق و صدق همان باشد اما تفسیر وی بدانكه صلوٰة اسم ست و دعا را و در بعضی تفاسیر می آرد كه چون صلوٰة را بالله تعالـٰی اضافت كند چهار وجه را محتمل ست یعنی صلوٰة از خداوند تعالـٰی بر چهار وجه است توفیق بر طاعت و عصمت از معصیت و مغفرت از ذنوب یعنی آمرزش از گناهان و زیادتی درجات یعنی رحمت علام الغیوب وچون اضافت بملائكه كنی استغفار و دعا و نصرت مراد باشد و چون اضافت بمؤمنان كنی ثنا و تحیت باشد اما در شریعت عبارت از اركان معلومه و افعال مخصوصه است اما فضل و ثواب وی قال النبی علیه السلام أَفْضَلِ الْأَعْمَالِ بَعْدَ الاِیمان بِالله اَلصَّلوٰة یعنی فاضلترین علمها بعد از ایمان آوردن بخداوند نمازست و اول چیزی كه خداوند تعالـٰی بر مسلمانان از دین ایشان فریضه كرد نماز بود و اول چیزی كه در قیامت حساب كنند نماز خواهد بود هر كس از عهدهٔپنج نماز بیرون آمد از همه محنتها برست و بهمه دولتها رسید قوله تعالـٰی قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ هُمْ فِي صَلَاتِهِمْ خَاشِعُونَ یعنی فلاح و نجات یافتند مؤمنان یعنی فیروزی و رستگاری یافتند