در ذكر حرم محترم كعبه و شرف و فضیلت آن و قصّهٔ بنای آن حرسها الله تعالـٰی - ۳

ابراهیم علیه السلام دعا كرد او را ببركت اگر دران روز نان یا گندم یا جو یا خرما آوردی بیشتر زمین مكه گندم و جو و خرما بودی خاتون اسمٰـعیل علیه السلام گفت فرود آی تا سر ترا بشویم ابراهیم فرود نیامد و مركب آنجا راند كه مقام ست امروز و قدم راست خود بر وی نهاد نشان قدم وی درانجا پدید آمد و قدم چپ در ركاب داشت خاتون اسمعیل علیه السلام نیمه راست سر ویرا بشست پس ازان پای راست در ركاب كرد و پا چپ بنهاد نشان قدم وی بر سنگ پدید آمد آنست مقام ابراهیم علیه السلام بعد ازان خاتون اسمعیل علیه السلام طرف چپ سر ویرا بشست ابراهیم علیه السلام در وقت مراجعت گفت چون شوهر تو بیاید او را از من سلام برسان و بگوی عتبهٔ باب خود را لازم گیر چون اسماعیل علیه السلام باز آمد بوی پدر خود شنید زن خود را گفت هیچكس امروز بتو آمده بود گفت آری پیری آمده بود كه بر روی از همه مردمان نیكوتر بود و خوشبوتر بود از همه كس و آنچه از وی شنیده بود با وی بگفت اسماعیل علیه السلام گفت بدان و آگاه باش كه آن پدر من بود ابراهیم علیه السلام انس بن مالک رضی الله عنه میگوید در مقام ابراهیم علیه السلام دو نشان قدم مبارک ویرا دیدم نشان انگشتان پای وی و پاشنه وی ظاهر بود و نشان كف وی محو شده بود از بسیاری كه آنرا بسوده بودند مردمان یعنی دست بدانجا فرود آورده بودند در تفسیر وسیط و ثعلبی می آرد كه نافع بن شیبه گفت نزدیک مقام شنودم از عبدالله بن عمرو بن العاص رضی الله عنه كه سه بار گواهی داود گفت گواهی میدهم بخداوند كه از رسول الله صلی الله علیه وسلم شنیدم كه میفرمود كه ركن و مقام دو یاقوت اند از یواقیت بهشت ببرد خداوند نور آن هر دو را و اگر نبردی نور آنرا هر آئینه ما بین مشرق و مغرب بتافتی