در ذكر حرم محترم كعبه و شرف و فضیلت آن و قصّهٔ بنای آن حرسها الله تعالـٰی - ۴

 قوله تعالـٰی وَعَهِدْنا إِلى إِبْراهِیمَ وَإِسْمٰعِیلَ أَنْ طَهِّرا بَیْتِىَ یعنی امر كردیم ما كه خداوندیم ابراهیم و اسماعیل علیهما السلام را و وصیت كردیم ایشان را كه پاک دارید خانهٔ مرا یعنی كعبه را یعنی بنا كنید كعبه را بر طهارت توحید سعید بن جبیر و عبید بن عمیر و عطای خراسانی و مقاتل بن سلیمان میگویند یعنی پاک دارید ای ابراهیم علیه السلام و اسماعیل علیه السلام كعبه را از بتان و فجور و قول زور و مجاهد میگوید پاک دارید خانهٔ مرا از شرک و اضافت كرد خداوند تعالـٰی كعبه را بخود از برای تخصیص و تفضیل لِلطَّائِفِينَ وَالْعَاكِفِينَ وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ از برای طواف كنندگان و مقیمان و ركوع و سجود كنندگان كلبی میگوید طائفون آنها اند كه از بلاد می آیند و عاكفون اهل مكه اند وَالرُّكَّعِ السُّجُودِ اهل صلـٰوة اند عطا میگوید چون طواف كند از طائفین باشد و چون نشسته باشد از عاكفین باشد و چون نماز میگذارد از الرُّكَّعِ السُّجُودِ باشد در تفسیر مغنی و ثعلبی و بسیاری از تفاسیر می آرد بروایت ابن عباس رضی الله عنهما از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود بدرستیكه خداوند تعالـٰی در هر روزی صد وبست رحمت میفرستد برین خانه شصت رحمت ازان مر طواف كنندگان را و چهل مر نماز گذارندگان را و بست مر ناظران را قوله تعالـٰی وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا بَلَدًا اٰمِنًا الآیه یعنی یاد كن ای محمد صلی الله علیه وسلم وقتی كه گفت ابراهیم در وقت مناجات ای پروردگار من بگردان این مكه را مامن جای از برای آدمیان ماء مونا فیه ایمن گشته اهل وی در وی وَارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرَاتِ و روزی رسان اهل ویرا از میوها یعنی از انواع جمل اشجار كه میباشد مَنْ اٰمَنَ مِنْهُمْ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْاٰخِرِ آن كسانی را كه ایمان آوردند از ایشان بخداوند و روز قیامت من بدل ست از اهله و او بدل بعض ست از كل