صبر بر بلوی - ۱

سوال چون ایوب علیه السلام خلعت صبر پوشیده بود و شربت رضا و تسلیم نوشیده چنانكه حق تعالی ازان حال خبر داده است در كلام مجید خود قوله تعالی إِنَّا وَجَدْنَاهُ صَابِرًا انعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ أَوَّابٌ پس بخداوند نالیدن چه بود كه گفت مسنی الضر در جواب این سوال و حل این اشكال ائمه تفسیر را اقادیل بسیارست اگرچه مجموع را اینجا یاد نتوان كرد اما چند قول یاد كرده شود قول اول در تفسیر وسیط میارد كه این تعریض بود از ایوب علیه السلام بمسئلهٔ رحمت چون ثنا گفت بر الله تعالی كه وَاَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ و ساكن شد قول دویم آنست كه این جزع نبود از ایوب علیه السلام چون حق تعالی بصفت صبر او را یاد كرد فرمود انا وجدناه صابرا بلكه دعا بود از وی نه بینی كه حق تعالی فرمود فَاسْتَجَبْنَا لَهُ و جزع آن بود كه شكایت بسوی خلق برند اما آنكه او شكایت بخداوند برد او جازع نبود چنانكه قول یعقوب علیه السلام كه گفت أَشْكُوا بَثِّی وَ حُزْنِی إِلَی اللَّهِ لَا یَحْمِل عَلی الْجَزْع یكی از بزرگان میگوید هر كس شكایت كند بسوی آدمیان و حالانكه دران شكوی راضی بود بقضای خداوند تعالی آن جزع نباشد قول سیم حمید طویل از انس بن مالک رضی الله عنه روایت میكند كه مردی در مسجد رسول علیه السلام درآمد و این سوال كرد حضرت مصطفی صلی الله علیه وسلم بگریست و فرمود كه سوگند بخدا كه ایوب از بلا ننالید ولیكن هفت سال و هفت ماه و هفت روز و هفت ساعت دران بلا بماند خواست كه ایستاده نماز كند نتوانست باز افتاد چون در خدمت قصوری و در خود فتوری دید گفت مسنی الضر قول چهارم امام جعفر صادق رضی الله عنه میگوید چون مدت استدامت بلیت دراز شد شیطان گفت ای ایوب اگر میخواهی كه ازین بلا خلاص یابی مرا سجده كن