اندر بیان كردن توبه و روش تائبان و محققان - ۵

پس سگی كه چند روز ریاضت یافت و از علم چندان بدانست چون فرا وی گویی برَوْ برَوَدْ و چون گویی باز آی باز آید و داند كه صید چون می باید گرفت چون سگی كه پلیدترین سباع بود بدین قدر علم چندین مرتبت یافت از نواخت سلطان و جُلّ دیبا و قلادهٔ زرین در نماند مؤمن موحدی كه عزیزترین همه خلق است توبه كند و هوای خویش قهر كند و مجاهدت علم و عبادت بكشد كَیْ روا باشد كه حق سبحانه و تعالی او را از دریای لطف و كرم خویش بی بهره گذارد تایب كه مستحق غفرانست و برگزیدهٔ رحمٰن است و دل وی نظارگاه خداوند جهانست او علم آموزد و ریاضت كشد و هوای خویش در باقی كند و رضای حق اختیار كند خلعت وی كم ازان سگوان نباشد و نه رحمت و فضل و كرم خداوند دو جهان ازان أمیر لئیم كم باشد چنانكه خدای عز وجل وعده می كند (وَهُوَ الَّذی یقْبَلُ التَّوْبَة عَنْ عِبَادِه وَیَعْفُوا عَنِ السَّیِّاٰت* الشوریٰ: ۲۵) و جای دیگر می گوید (اِلَّا مَنْ تَابَ وَامَنَ وَعَمِلَ عَمَلاً صَالِحاً فَاوُلٰئِكَ یُبَدِّلُ اللهُ سَیِّاتِهِمْ حَسَنَاتٍ* الفرقان: ۷۰) این وعده نیكو كه خدای عز وجل تایبانرا كرده است و ما چنین در كار توبه و كار خدای عز وجل كاهل نه علامت سعادت باشد هر كه او توبه كند و آنچه شرط توبه بود بجای آرد و این سیرت كه یاد كردیم بر دست گیرد بر هر زمین كه بگذرد آن زمین بر دیگر زمینها فخر كند و هر جای كه بنشیند آن جای بر دیگر جایها فخر كند و اگر تایبی بر جویی یا بر رودی یا بر دریایی بگذرد و از سر اخلاص و توبه و صفاوت و صدق دل بگوید بسم الله الرحمن الرحیم آن آبها تا قیامت جمله او را تسبیح و تهلیل می كنند و از خدای عز وجل ایشانرا آمرزش میخواهند