غلامان سیاهپوست در ایالات متحده آمریكا

در ویلیامسبرگ بیمارستانی وجود دارد كه بین سالهای ۱۷۷۳ و ۱۸۸۵ میلادی در حال فعالیت بوده است.در عین حال این اولین بیمارستان امراض ذهنی آمریكا می باشد. بیمارستانها هیچ وقت مطلوب نبوده اند. لیكن در عصر هجدهم بیشتر وحشت انگیز بوده اند.

سیاهپوست ها در اوایل، به این بیمارستان قبول نمی شدند. دروازه این بیمارستان برای اولین بار در سال ۱۷۷۴ میلادی برای زنان سیاهپوست باز گردید. ولی مردان سیاهپوست تا سال ۱۸۴۶ میلادی نمی توانستند از خدمات این بیمارستان استفاده كنند. در حالیكه در آن سالها بیشتر از نصف نفوس ولیامسبرگ سیاهپوست بود. سیاهپوست هایی هم وجود داشتند كه آزاد شده بودند و در مقابل مزد، كار می كردند. ولی بیشتر سیاهپوست ها غلام به دنیا می آمدند. یكی از اعلامیه های روزنامه ورجینیا كه در آنسال نشر میشد چنین است:

" ۲۵۰ نگرو (سیاهپوست) صحتمند و تندرست كه از طرف كشتی اسلی، در بندر جیمستون، آورده شده است به فروش كشیده شده است. بیماری آبله در هیچ كدامش دیده نشده. نصف این نگروها این بیماری را در مملكت خود سپری كرده اند...

در دورانی كه آمریكا به مستملكه ها تقسیم شده بود، به آفریقایی ها نگرو (سیاهی) میگفتند. نگروها به آسانی بیمار نمی شدند. اساساً بخاطریكه انسانهای صحتمند كشورشان بودند فروخته شده بودند. ولی در كشتی ایكه از اقیانوس عبور میكردند به شرایط خیلی بد و مثل ماهی ها چنان محبوس میشدند كه بسیاری از آنها جان خود را از دست میدادند آنهایی هم كه این امتحان را با موفقیت سپری میكردند صحتمند ترین شان بودند، سختی زندگی غلامی، آنها را قویتر ساخت.