در فضیلت صوم مطلة - برگرفته از كتاب ریاض الناصحین -۳
عبدالله بن ابی ملیكه میگوید كه از عبدالله عمر رضی الله عنه شنودم كه در وقت روزه كشادن میگفت اللهم انی اسالك برحمتك التی وسعت كل شئ ان تغفرلی زاد فی روایه ذنوبی ابوهریره رضی الله عنه روایت میكند از رسول صلی الله علیه وسلم كه فرمود سه گروه اند كه دعای ایشان رد نشود دعای روزه دار وقت روزه كشادن و دعای امام عادل و دعای مظلوم و دعای مظلوم را بر دارد خداوند فوق غمام و كشاده شود درهای آسمان از برای دعای وی حضرت حق تعالی گوید سوگند بعزت من كه مددگاری كنم ترا و اگر چه بعد از روزگاری می باشد و این حدیث در موطای امام مالک و در صحیح ترمذی و ابن ماجه و ابن خزیمه است در كتاب بزار می آرد كه رسول علیه السلام فرمود سه گروه اند كه سزاست كه خداوند دعای ایشان را رد نكند دعای روزه دار تا روزه بكشاید و دعای مظلوم تا مدد كرده شود و دعای مسافر تا بازگردد از سفیان عینیه سوال كردند از قول الله تعالـٰی كه فرمود كل عمل ابن اٰدم له ان الصوم فانه لی یعنی همه اعمال فرزند آدم مر اوراست الا زوزه كه آن مراست سفیان گفت چون قیامت شود خداوند حساب بنده كند و ادا كند آنچه بر وی باشد از مظالم از سایر عمل وی تا باقی نماند مگر روزه وی پس خداوند خصمان را بدهد بفضل خود و بنده را بروزه وی در آرد ببهشت پس ای برادر روزه را لازم گیر و اگر نتوانی باری گاه گاهی نفس را خلاف كن بروزه داشتن و نظر كن كه روزه را چه فائدهاست تا بكی در بند وایه نفس باشی صدوبست اند هزار نقطه نبوت كه بخلایق فرستاده اند همه بخلاف نفس فرموده اند یک قدم بر متابعت نفس و هوا ننهاده اند و همیشه كمر مخالفت نفس و هوا بر میان جان بستند حكایت نقل ست كه مالک دینار رحمه الله علیه چهل سال در بصره بود هرگز خرما نخورد بعد از چهل سال آرزوی خرما در نفس وی پدید آمد و او منع میكرد و نمیداد