اندر بیان كردن توبه و روش تائبان و محققان - ۳

و موسی صلوات الله علیه می گوید (اِنّی تُبْتُ اِلَیْكَ وَاَنا اوَّل الْمُوْمِنینَ۞ الاعراف: ۱۴۳) و در حق سید اولین و آخرین میفرماید (لِیَغْفِرَ لَكَ اللهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَاَخَّرَ وَیُتِمّ َ نِعْمَتَهُ عَلَیْكَ وَیَهْدِیَكَ صِرَاطاً مُسْتَقیماً۞ الفتح: ۲) و فرزندان یعقوب را می گوید (یَا اَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا اِنَّا كُنَّا خَاطِئینَ۞ یوسف: ۹۷) و در حق جمله مؤمنان میگوید (یَا اَیُّهَا الَّذینَ اٰمَنُوا تُوبُوا اِلَی اللهِ تَوْبَةً نَصُوحاً۞ التحریم: ۸) و مقام تائبان از جمله مقامات فاضلتر و بلندتر است و تائب حقیقی از همه خلق بنزدیک خدای عز وجل عزیزتر و گرامی تر است و دوستتر است و در شان ایشان می آید (اَنَّ اللهَ یُحِبُّ التَّوَّابینَ وَیُحِبُّ الْمُتَطَهِّرینَ۞ البقره: ۲۲۲) و توبه در جمله مؤمنان فرض است چنانكه می گوید (وَتُوبُوا اِلَی اللهِ جَمیعاً اَیُّها الْمُومِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ۞ النور: ۳۱) و همه فلاحها و نجاتها در توبه است و بهر فرضی كه هست هر یكی را وقتی است معلوم چون نماز و روزه و وضو و اغتسال و زكوة و حج و امثال این همه بوقتی و چیزی مقید است تا آن وقت در نیاید آن فرض بر كسی لازم نشود مگر توبه كه هر نَفَسی كه بر زنی توبه و استغفار بر تو واجب گردد بظاهر و بباطن مهتر صلوات الله علیه فرمود (یَا اَیُّهَا النَّاسُ تُوبُوا اِلی الله وَاسْتَغْفِرُوه فانّی اتُوبُ الی الله فی الیوم مائه مرّة) و مهتر صلوات الله علیه ازان گفت من هر روزی صد بار توبه میكنم زیرا كه هیچ نفسی از آدمی برنیاید كه نه آلایشی دارد خاصه از راغب دنیا زیرا كه راغب دنیا دنیا را دوست دارد و هر كه دنیا دوست دارد بر سر همه معصیتها باشد كه سید میگوید علیه الصلوة والتحیه (حب الدنیا رأس كل خطیئة)