بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۴

 و حالی كه سر موی مخالفت شریعت و رأی اهل سنت و جماعت داشت قبول نمی كردند و می فرمودند احوال تابع شریعت ست نه شریعت تابع احوال كه شریعت قطعی ست بوحی ثابت شده و احوال ظنی ست از كشف و الهام ثابت گشته و می فرمودند عجب ست از بعضی درویشان خام و ناتمام كه كشف خود را اعتبار نموده بانكار و مخالفت این شریعت باهره اقدام می نمایند و حال آنكه حضرت موسی علی نبینا وعلیه الصلوات والسلام بان مرتبه علیا كه بعد از پیغمبر ما اوراست اگر زنده می بود غیر از متابعت این شریعت نمیكرد این تهی دستان بی سر و برگ را چه رسد و رأی علمای ماتریدیه را مقدم میداشتند بر رأی علمای اشعریه میگزیدند و میفرمودند كه این بزرگواران از مداخلات فلسفیه دورتر اند و باقتباس نور نبوت نزدیكتر و خواص بشر را از خواص ملک و نبوت را از ولایت افضل میگفتند اگر چه ولایت آن نبی باشد و صحو را بر سكر ترجیح میدادند ولی عشرت را از ولی عزلت بهتر میدانستند و جمیع اصحاب را از اعلی تا ادنی همه را بر أولیای امت هر ولی كه باشد ترجیح می نمودند و منازعات و مشاجرات اصحاب را بر محامل نیک صرف می نمودند و از اجتهاد و رأی میدانستند نه از هوا و هوس كه مناسب شان ایشان نیست درین باب مكاتیب متعدده رقم نموده اند و طریق مشایخ نقشبندیه را قدس الله اسرارهم بهتر از طرق جمیع مشایخ می دانستند و این طریقه را بعینه طریقه اصحاب كرام [رضی الله عنهم اجمعین] می گفتند بعلاقه اندراج النهایت فی البدایت و میفرمودند آنكه اهل اینطریقه فرموده اند نسبت ما فوق جمیع نسبتهاست ازان ست كه طریقه ایشان در متابعت سنت و رعایت عزیمت فوق دیگر طرق ست لاجرم نسبت ایشان نیز فوق نسبت سائر طرق باشد