بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۵
و رخصتها كه بعضی متاخرین این طریقه بر خلاف طریق حقه خواجه بزرگ و خواجه علاؤ الدین عطار و خواجه محمد پارسا و خواجه عبیدالله احرار قدس الله اسرارهم احداث نموده اند نمی پسندیدند و شیخ محی الدین ابن العربی قدس سرّه را بس بزرگ میدانستند و نیک یاد میكردند و می گفتند با وجود این محبت كه مرا بشیخ ست قدس سره بعضی علوم كشفی شیخ را نمی پسندم و حق بر خلاف آن معلوم می شود اما چون این خطاء خطاء كشفی ست از مواخذه دورست و صاحب آن مانند خطای اجتهادی لیكن مقلد مجتهد مخطی چون مجتهد خود مواخذ نیست بخلاف مقلد صاحب كشف خطائی كه او در پی رَوی ِ آن كشف خطا مواخذ باشد كه كشف یكی بر دیگری حجت نه بود و درس بعض كتب دینی را چون بیضاوی و بخاری و مشكوة و عوارف و بزدوی و هدایه و مواقف بی سخن و بی مباحثه و مشاجرت می فرمودند اگر چه در أواخر عمر تقلیل تمام پذیرفته بود و طلبه را به تحصیل علوم دینی تحریص می نمودند و تحصیل علوم را بر سلوک طریقه صوفیه مقدم میداشتند و چون جائی سفر میكردند در أیام مسنونه سفر میكردند و مقید بساعات نجومیه نبودند و می فرموند كه نحوست أیام بعد از ولادت آن سرور صلی الله علیه وآله وسلم مرتفع شده بتایید این حدیث كه الایام ایام الله والعباد عباد الله و در ابتدای سفر نماز استخاره میگذاردند و دیگر أدعیه ماثوره كه دران باب آمده میخواندند و همچنین در منازل و در فرود آمدن أدعیه مسنونه را ترک نمی كردند و ایضا ًدعوات ماثوره را در پوشیدن لباس و نوشیدن آب و تناول طعام و دیدن ماه و آئینه بظهور می آوردند كه ما ازین دعوات بمجرد حكایت اكتفا نمودیم و عزیزی كه وظائف یومی و لیلی ایشان را جمع كرده با اكثر آنها تصریح نموده بان باید رجوع نمود