اعتقادنامه - ۳

و شریعت دو جزء دارد عملی و اعتقادی، اعتقادی از اصول دین است و عملی از فروع دین و فاقد اعتقاد از اهل نجات نیست وخلاصی از عذاب آخرت در حق او متصور نه و فاقد عمل احتمال نجات دارد كه امر او مفوّض به مشیئت اوست سبحانه و تعالی كه اگر خواهد عفو فرماید و اگر خواهد بقدر ذنب عذاب كند خلود در نار مخصوص بفاقد اعتقاد است و مقصور بر منكر ضروریات دین فاقد عمل اگر چه معذب شود اما خلود نار در حق او مفقود است تا اینجا كلام حضرت قطب الطرائق و غوث الخلائق امام ربّانی مجدّد الف ثانی است قدّس سرّه كه با تسمیه و تحمید بعین عبارت ایشان ایراد كرده شد تیمنا و تبركا شاید كه ببركت این كلمات مباركه واهب بیمانند این رساله را ازین مسكین بی بضاعت قبول و بهانه آمرزش او فرماید كه بهشت را به بها ندهند به بهانه دهند و بهمین امید و تمنّا این رساله را بصورت شرح حدیث حضرت سرور كائنات علیه وعلی آله وصحبه افضل الصلوة والتسلیمات او را نمود بود كه شمئه از بركات كلمات تامّه عائد این اعتقاد نامه شود و بدان سبب عقائد مسلمانانرا صلاحی و این مجرم معترف را فلاحی بهمرسد استدعا از حضرت كریم بی نیاز بنده نواز اینكه با وجود قلّت اخلاص و عدم صفای نیّت این عمل و سائر اعمال را ازین فقیر خطاكار به پذیردو او را به هفوت نفس خسیس و تلبیس ابلیس نگیرد كه اعمال گرفتارانرا در دار الاحسان بی نیازی او مقداری و زرنا سره كردار ناسزایا نرا در صرافخانه فضل او عیاری نیست انه هو ارحم الراحمین و اكرم الاكرمین

بدانكه اجماع فرقه ناجیه اهل سنت شكر الله مساعیهم الجمیله منعقد است براینكه بر هر مكلّفی مسلم استدلال بر وجود ذات اقدس واجب الوجود و صفات سلبیّه و ثبوتیّه او تعالی واجب است