در صفت سمع و بصر حضرت الله تعالی - ۱
بدانكه حق تعالی شنوا و بیناست بصفت سمع و بصر و دوری و نزدیكی در شنوای او برابرست آواز پای مورچه كه در شب تاریک بر سنگ خاره برود از شنوائی وی بیرون نبود و شنوای او بگوش نبود چنانكه بینائی او بچشم نبود و دانش وی باندیشه و تدبیر نبود آفریدن وی بالت نبود اگر او را بصفت سمع و بصر میشناسی چرا مراقب افعال و احوال خود نباشی
حكایت شیخ جنید بغدادی (رحمة الله علیه) میگوید هركه اورا بشناسد حق شناخت وی یعنی بصفت علم و قدرت و سمع و بصر قادر نشود برانكه یک طرفة العین در حضرت وی عاصی شود خلق آسمانها و زمینها هرچه بهر زبان گویند بان شنواست كه آوازی او را از آوازی باز ندارد در صحیح مسلم میآید بروایت ابوذر غفاری رضی الله عنه از رسول صلی الله علیه وسلم از خداوند تبارک و تعالی كه فرمود ای بندگان من اگر اول شما و آخر شما و جن شما و انس شما جمله در یک بلندی بایستید پس بیكبار هر یكی حاجت خود از من در خواهید و من عطا دهم مر هر آدمی را آنچه از من خواسته باشد كم نشود از دریاهای رحمت من همچنانكه سوزنی در دریا زنند كه آن سوزن بچه چیز باز گردد یعنی آواز همه بشنوم و اندیشه همه را بدانم و حاجت همه را برآورده توانم و از دریاهای رحمت من هیچ كم نشود و اگر موكد میخواهی از كلام حق بشنو قوله تعالی: قد سمع الله قول التی تجادلک فی زوجها و تشتكی الی الله والله یسمع تحاوركما ان الله سمیع بصیر خطاب كرد چه حبیب خود را بدرستیكه شنود خداوند قول آن زن را كه مجادله میگرد با تو ای محمد (صلی الله علیه وسلم) در او شوهر خود و مینالید بسوی خداوند و خدایتعالی میشنود سخن گفتن شما را و خطاب كردن و باز گردانیدن سخن شما را بدرستیكه خداوند شنواست بمناجات و تضرع آن كس كه زاری كند بسوی وی بیناست بحال آنكه بنالد بلدگاه وی