در صفت سمع و بصر حضرت الله تعالی - ۲

در مدارک و وسیط  و عامه تفاسیر میارد كه این آیات در شان خوله بنت ثعلبه و شوهر وی اوس بن الصامت فرود آمد كه سخنی رفته بود میان ایشان و اوس از سر غضب از وی ظهار كرده بود ظهار را حكم طلاق بود در جاهلیت اوس او را میگفت حرام شده بر من خوله میگفت: والله ما ذكرت طلاقا سوگند بخدا كه تو طلاق نه گفته خوله بنزدیک رسول علیه السلام آمد و گفت یا رسول الله (صلی الله علیه وسلم) اوس بن صامت پدر فرزند من ست و پسر عم من ست و دوستـترین مردمان ست بسوی من و ظهار كرده ازمن ولیكن سوگند بخدا كه ذكر طلاق نكرده رسول علیه السلام فرمود كه ترا چاره نمیبینم الا آنكه حرام شده بر وی خوله روی بر زمین نهاد و میمالید و بخدای مینالید و میگریست و هر كرت كه رسول علیه السلام فرمودی كه طلاق شده بر وی او گفتی والله ما ذكرت طلاقا جدال وی این بود با رسول علیه السلام و شكایت وی آن بود بخداوند كه مینالید از درویشی و تنهایی خود و میگفت: مرا كودكان خُرد اند ان ضممتهم الیه ضاعوا وان ضممتهم الی جاعوا روی بسوی آسمان كرد كه قبله دعاست و میگفت: اللهم انی اشكوا الیک خوله هنوز با رسول علیه السلام درین سخن و درین زاری بود كه اثر وحی بر جیین رسول علیه السلام ظاهر شد جبرئیل امین از حضرت رب العالمین در رسید و این آیت فرود آورد و قوله تعالی قد سمع الله قول التی تجادلک فی زوجها الایة حق تعالی بسوز دل آن ضعیفه حكم خود را بگردانید و فرمود كه اوس رجوع كند بزوجه خود و كفارت ظهار بدهد و این حكم در حق امت تو ثابت شد