در صفت سمع و بصر حضرت الله تعالی – ۳
عایشه صدیقه رضی الله عنها میگوید بزرگوار خداوندی كه میشنود همه شنیدنیها را بدرستیكه من در آنخانه بودم و سخن خوله كه با رسول علیه السلام میگفت میشنودم و بعضی سخنان وی بر من پوشیده میماند و هنوز خوله و رسول علیه السلام در سخن بودند كه حق تعالی این آیت بفرستاد در حدایق الحقایق میآرد كه مكتوبست در توریت كه انا الله لا اله الا انا اری دبایب النمل علی الصفا واسمع حقق الطیر فی الهوی واعلم ما فی القلب والكلی واعطی العبد علی مانوی عزیز من نیت خود نیكو كن كه حق تعالی مطلع ست بر نیت و اندیشه تو و عالم السّر والخفیات ست میبیند و میداند درین درگاه با ادب باش و از حضرت او شرمدار حق شرم داشتن حكایت در روضه خلد میآرد كه در مجلسی كه نرگس بودی نوشیروان عادل فسق نكردی و گفتی كه این بدو چشم بینا میماند شرمدارم كه در نظر نرگس نظر بشوخ چشمی بكشایم و معصیت كنم بیگانه در نظر ریحان بی جان فسق نمیكند و شرم میدارد تو با دعوائی آشنائی و لاف محبت از نظر بی حدقه حق شرمدار و اندیشه كن و یاد كن ازان روز كه ترا در موقف حساب بدارند و كردهای ترا یک یک پیش تو آرند قوله تعالی یوم یقوم الناس لرب العالمین زهی شرمساری و خجالت دران روز در شرح اسماء الله میارد كه فردای قیامت خطاب آید كه كیست كه گناه نكرده و گناه نه اندیشیده در فضای صحرای قیامت كس نماند الا سر در پیش افگنده مگر یحیی معصوم كه سر برآرد ندا رسد كه یا یحیی انت لم تذنب ام نحن عصمناک چون این خطاب بشنود اونیز سر در پیش اندازد