پیدا كردن حاجت بصبر اندر همه اوقات - ۴

و بدانكه صبر بر بلا درجهٔ صدیقانست، و ازین بود كه رسول- علیه السلام- گفت اندر دعا: «بار خدایا ما را چندان یقین ارزانی دار كه مصایب بر ما آسان شود». و رسول- علیه السلام- همی گوید: «خدای تعالی گفت: هر بنده را كه بلا فرستادم و صبر كرد و گله نكرد فرا خلق، اگر ببرم برحمت خویش ببرم». و داود- علیه السلام- گفت: بار خدایا چیست جزای آنكه در مصیبت صبر كند برای تو؟ گفت: آنكه ویرا خلعت ایمان در پوشم كه هرگز باز نستانم، و گفت: خدایتعالی همی گوید: هر كه ویرا مصیبتی فرستادم اندر تن وی ویا اندر مال وی ویا اندر فرزند وی بصبر نیكو پیش آن باز آمد، شرم دارم كه با وی حساب كنم و ویرا بمیزان و دیوان فرستم. و رسول- علیه السلام- گفت: «انتظار فرج بصبر عبادتست»، و گفت: «هر كرا مصیبتی رسد بگو: انا لله وانا الیه راجعون- اللهم اجرنی من مصیبتی واعقبنی خیراً منها [ما ازان خدائیم و باو باز میگردیم، خداوندا ازین مصیبت مرا مزد بده و عوضی نیكوتر از آن عنایت فرما]»، حق تعالی این دعا از وی اجابت كند، و گفت: «خدای تعالی گفت با جبرئیل دانی كه جزای كسی كه بینایی چشم وی باز ستدم چیست؟ آنكه دیدار خویش ویرا كرامت كنم». و یكی از بزرگان بر كاغذی نوشته بودی: «واصبر لحكم فانك ربك باعیننا [بحكم پروردگارت شكیبا باش، تو در برابر چشم ما هستی]»، و هر رنجی كه بوی رسیدی این كاغذ از جیب برآوردی و برخواندی. و زن فتح موصلی بیفتاد و ناخن وی بشكست، بخندید، گفت دردت نمی كند، گفت شادی ثواب مرا از درد غافل بكرد. و رسول- علیه السلام- گفت: «از بزرگ داشتن خدای تعالی یكی آنست كه اندر بیماری گله نكنی و مصیبت پنهان داری».