در ثواب نمازبه پای دارندگان و وعید كاهل نمازان - ۲

و در تفسیر مغنی میارد از ابوبكر صدیق رضی الله عنه كه گفت هیچ وقت نمازی در نیاید الا آنكه ندا كنند كه ای بنی آدم برخیزید بسوی آتشی كه از برای نفسهای شما افروخته اند پس بنشانید آنرا بنماز خود در ترجمه عقائد امام ناصرالدین سید ابوالقاسم سمرقندی (رحمة الله علیه) میارد این حدیث را قال النبی علیه السلام مَنْ تَمَسَّكَ بِسُنَّتِي عِنْدَ فَسَادِ أُمَّتِي فَلَهُ أَجْرُ مِائَةِ شَهِيدٍ یعنی هر كس چنگ در سنت من زند در فساد امت من یعنی بر سنت و جماعت باشد و پنج نماز را بجماعت نگاهدارد در هر شبانه روزی مزد صد شهید در دیوان عمل وی نویسند و در حدیث دیگر فرمود كه پنج نماز خداوند تعالی بر بندگان فرض گردانیده هر كس نیكو كند وضوی آنرا و تمام كند ركوع و سجود آنرا و خشوع در وی نگاهدارد و هر جا باشد نماز را بگذارد فردای قیامت روی وی مانند ماه شب چهارده تا بدو بگذرد از صراط همچون برق جهنده با اول زمره از سابقان و در حدیث دیگر فرمود كه فرق میان بنده و كفر ترک نمازست یعنی فرق میان مؤمن و كافر بنمازست كه مؤمن گذارد و كافر نگذارد اما منافقان آنانند كه گاه گذارند و گاه نگذارند جهد كن تا از مقیمان نماز باشی نه از مصلیان ظاهری كه ویل وادیست در جهنم كه جائی باش ایشان ست و آن كسانی اند كه از نماز بظاهر وی قناعت كرده اند و غم و پروای آن ندارند كه اركان و فرایض نماز بدانند و بكسان خود بیاموزند وای بر ایشان و هزار وای برایشان قوله تعالی فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَوٰتِهِمْ سَاهُونَ یعنی ویل و وای و سختی عذاب و دركه جهنم مر نماز گذارانی را كه از نماز خود سهو كنندگانند در مدارک و وسیط میارد كه مراد سهو ترک ست یعنی آنكسانی كه گاه گذارند و گاه نگذارند و این از عادت منافقان ست كه منافق چون تنها بود نماز نگذارد