و بقدر حاجت از دنیا قناعت كرده باشد، و مقصود وی نیز از آن قدر فراغت عبادت بود. چون چنین نبود، دل حاضر نبود الا در بعضی از نماز، باید كه در نوافل [نمازهای مستحب] می افزاید، و دل حاضر میكند، تا بقدر چهار ركعت مثلا دل حاضر شود: كه نوافل جبر [جبر: شكسته بندی كردن، عوض واقع شدن] آن فرایض است.

جمیل صدقی زهاوی بغدادی افندی هنگامیكه در (دارالفنون) استانبول مدرس (عقاید نظامیه) بود، در سال ۱۳۵۴ قمری [۱۹۳۶ م.] وفات كرد. كتاب (الفجر الصادق) كه از تالیفهای وی است، در سال ۱۳۲۳ قمری [۱۹۰۵ م.] در مصر چاپ شده و از طرف حقیقت كتاب أوی در استانبول بطور افست مكرراً چاپ گردیده است. در این كتاب می گوید كه: فكر فاسد فرقه وهابی را، محمد بن عبدالوهاب در سال ۱۱۵۰ قمری [۱۷۳۷ م.] در نجد اظهار نمود. محمد بن عبدالوهاب در سال ۱۱۱۱قمری [۱۶۹۹ م.] تولد، در ۱۲۰۷قمری [۱۷۹۲ م.] فوت كرد. وهابیت، از طرف امیر درعیه محمد بن سعود، با ریختن خون بسیار مسلمانان، گسترش داده شد. وهابی ها، به مسلمانانی كه از خودشان نباشند مشرک گفتند. گفتند كه، لازم می آید كه همه شان حج خود را تكرار كنند، اینها نیز از ششصد سال به اینطرف مانند همه اجدادشان كافر هستند. كسانی را كه دین وهابی را قبول نكردند بقتل رسانیدند. اموالشان را بعنوان غنیمت تالان كردند. در حق محمد علیه السلام سخنان زشت بزبان آوردند. كتابهای فقه، تفسیر و حدیث را سوزاندند. قرآن كریم را، از دید خودشان و به فكر خودشان، غلط (اشتباه) تفسیر كردند.