در فضیلت شهر رمضان و بیان مزد و ثواب روزه داران در وی - ۱

پس حق تعالـٰی بفرماید تا در هر شب از شبهای ماه رمضان منادی ندا می كند كه هیچ سوال كننده هست كه در خواهد تا عطا دهم او را و هیچ آمرزش خواهنده هست تا او را بیامرزم و هیچ توبه كننده هست تا بدهم مطلوب وی كیست قرض دهد توانگری را كه نیابند او را فقر و كیست كه قرض دهد وفا كننده را كه دهنده حقوق ست و از ظلم منزه است دیگر فرمود كه خداوند تبارک و تعالـٰی در هر روزی از روزهای ماه رمضان هزار هزار عاصی را از آتش دوزخ آزاد گرداند كه كل ایشان مستوجب دوزخ گشته باشند چون روز آخر ماه رمضان شود آن مقدار كه از اول تا آخر ماه رمضان آمرزیده باشد دران بیامرزد و آزاد گرداند چون شب قدر شود امر كند حق تعالـٰی مر جبرئیل را علیه السلام تا فرود آیند با جمع انبوه از ملائكه بدنیا و با ایشان علم سبزی باشد آن علم را بر بام كعبه نصب كنند و مر جبرئیل علیه السلام را هزار بال ست و ازان بالها دو بال ست كه نمیگشاید مگر در شب قدر پس آن دو بال خود را باز گشاید از مشرق و مغرب عالم در گذرد پس جبرئیل علیه السلام ملائكه را بفرماید و روان كند بسوی مومنان تا سلام میكنند بر هر ایستاده و نشسته نماز كننده و ذكر گوینده و مصافحه میكنند با ایشان و آمین میگویند بر دعای ایشان تا آن هنگام كه صبح طالع شود بعد ازان جبرئیل (علیه السلام) ندا كند یا معشر الملائكة الرحیل الرحیل فرشتگان گویند ای جبرئیل (علیه السلام) چه حكم كرد خداوند تعالـٰی در حاجتهایٔ امت محمد علیه السلام از مومنان جبرئیل(علیه السلام) گوید نظر كرد خداوند با ایشان درین شب پس عفو كرد از ایشان گناهان ایشان را مگر چهار گروه را