در بیان آداب رفتن بمسجد - ۴

و گناهان ویرا بیامرزد و حكمت در دل وی بنهد و او را از جمله نیک مردان گرداند و از بهشت محروم نكند و مادر و پدر ویرا بیامرزد و بر سر جمع او را رسوا نكند و در (عوارف) [مؤلف (عوارف المعارف) شهاب الدین سهروردی توفی سنة ۶۳۲ ه.ق. [۱۲۳۴ م.] فی بغداد] آورده كه چون از خانه بیرون آید كه بمسجد خواهد رفت بگوید (رَّبِّ أَدْخِلْنِی مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِی مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَل لِّی مِن لَّدُنکَ سُلْطَانًا نَّصِیرًا) و چون در راه مسجد رود بگوید (اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْاَلُكَ بِحَقِّ السَّائِلِینَ وَ بِحَقِّ مَمْشَایَ هَذَا اِلَیكَ لَمْ أَخْرُجْ أَشَرًا وَلَا بَطَرًا وَلَا سُمْعَةً وَلَا رِیَاءِ خَرَجْتُ اتِّقَاءَ سُخْطِكَ وَابْتِغَاءَ مَرْضَاتِكَ أَسْاَلُكَ أَنْ تُنْقِذَنِیَ مِنْ النَّارِ وَأَنْ تَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی إِنَّهُ لَا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلَّا أَنْتَ) رسول الله ﷺ فرمود كه هر كه این دعا در راه مسجد برخواند موكّل گرداند خدای تعالی بر آن بنده هفتاد هزار فریشته تا او را آمرزش میخواهد و اقبال كند خدای تعالی برضای خود بسوی آن بنده تا آن زمان كه از نماز فارغ شود یعنی آن بنده برضای خدای تعالی برسد تا آن زمان كه نماز تمام كند و چون پای در مسجد نهد پای راست فرا پیش نهد و بگوید كه (تَوَكَّلْتُ عَلَی الْحَیِّ الَّذِی لا یَمُوتُ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَبارِكْ وَسَلِّمْ عَلَیْهِ اَللّهُمَّ افْتَحْ عَلَیْنا اَبْوابَ رَحْمَتِكَ وَجَنَّتِكَ وَاغْفِرْلَنَا بِفَضْلِكَ وَكَرَمِكَ) و اگر مسجد نباشد در هر جای كه نماز خواهد گزارد آنجا بحقیقت مسجد وی باشد و سجده بجای مسجد است بعد ازان دو ركعت نماز تحیّت مسجد بگزارد بنشیند و در (فتاوای ظهیری) آورده كه (تحیّت مسجد) نزد علمای ما سنّت است در هر روزی دو ركعت نماز و نزدیک شافعی واجبست امّا نزدیک بعضی آنست كه چون در مسجد درآید بنشیند و بعد ازان برخیزد و تحیّت بگزارد و بعضی گفته اند كه نخست تحیّت بگزارد و بعد از آن بنشیند و فتوی برین است