باید به دینی پیوست كه حق باشد!

حضرت یوسف نبهانی چنین میفرماید:

انسان عادت هائی را كه به آن خو گرفته است، دوست میدارد. نمیخواهد از اینها دوری كند. وقتی تولد یافت به شیر خوردن خوی میگیرد. نمیخواهد از آن جدا شود. اندكی بزرگ شود به خانه و محله و شهر خویش عادت میگیرد. و جدا شدن از اینها بسیار دشوار میشود. بعداً به دكانش، صنعتش و كارهای فنی ایكه به آن مصروف است و عائله اش، اطفالش، زبان و دینش خوی میگیرد. نمیخواهد از اینها جدا شود. به اینترتیب جماعت ها، قومها و ملت های مختلف حاصل میشود. درین حال، محبت داشتن ملت ها نسبت به دین هایشان به مفهوم آن نیست كه با خیرتر بودن آن دین را درک كرده باشد. كسی كه صاحب عقل است، دین خود را و دین های دیگر را باید تحقیق كند. و از میان ادیان، دین حق را درک نموده، باید به آن بپیوندد. زیرا تابع و پابند شدن به دین باطل، انسان را به فلاكت های ابدی و عذاب های دائمی میكشاند. ای انسان! از خواب غفلت بیدار شو! اگر بگویی كه: (چگونه بدانم كه دین حق كدام است، من به حق بودن دینی كه به آن عادت كرده ام، باور دارم. این دین را دوست دارم!) اینرا بدان كه، (دین عبارت است از، اطاعت كردن به اوامر و نواهی ایكه پروردگارت توسط پیغمبران، برایت فرستاده است). این اوامر وظائفی است كه انسانها در مقابل پروردگار خود و در برابر یكدیگر، به عهده دارند.