در مسایل متفرقه از باب عبادات و حكمت - ۲
مسئله در خزانة الواقعات می آرد كه اگر محدث مصحف را یا كتاب فقه را یا كتاب حدیث را بدست گیرد نزدیک صاحبیه مكروه بود و صحیح از مذهب ابوحنیفه رحمه الله آنست كه مكروه نیست زیرا كه حكم محدث از حكم جنب سبكترست اما اگر باستین خود گیرد مكروه نباشد باتفاق در خزانه الفقه آورده كه برخاستن قوم نزدیک اقامت در صف وقتی كه امام غایب باشد مكروه است در اركان الاسلام می آرد اگر سوگند خورد كه با فلان سخن نگوید و امامت كرد و فلان از مقتدیان وی بود حانث شود در كامل میگوید كه اگر باختیار خود آروغ كشید و حرفها پیدا شد نمازش فاسد شود در مسبوط آورده كه اگر مصلی عطسه زد و خود را گفت یرحمک الله نماز فاسد نگردد زیرا كه این بمنزله یرحمنی الله است و باین نماز فاسد نمی شود در جامع الصغیر ابواللیث می آرد كه خنده قهقهه در بیرون نماز مباح است بخلاف آنكه بعضی مردمان میگویند كه خنده قهقهه گناه كبیره است و تبسم را میگویند گناه صغیره است و از رسول علیه السلام نهی وارد نیست از قهقهه و مردمان بر خطا اند ولیكن خنده قهقهه از محظورات صلوٰة ست و روایت این ست القهقهة مباح خارج الصلوٰة بخلاف ما قال بعض الناس انها كبیرة والتبسم صغیرة فانه لم یردنهی عن رسول الله صلی الله علیه وسلم عن القهقهة والناس علی خطاء ولكن هو من محظورات الصلوٰة و آنچه در بعضی از مصنفات امام نجم الدین عمر نسفی رحمه الله آورده كه خنده قهقهه كبیره است معنی آنست والله اعلم كه خنده قهقهه كبیره است بنسبت تبسم نه آنكه وی گناه كبیره باشد یا اگر مسخرگی كند بر مسلمانی و بخندد چنانكه آن مسلمان برنجد آنگاه آن خنده قهقهه گناه كبیره باشد اما قهقهه بسیار دلیل غفلت می باشد