در بیان سنتهای نماز - ۴
و هر فضیلتی كه در سوره فاتحه نهاده است آن همه را در بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم نهاده است هر كه بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم از سر اخلاص و صدق بگوید خدای تعالی او را ثواب توریة و انجیل و زبور و فرقان بدهد بفضل و كرم خود و در (اسباب المغفرة) آورده كه هر كه یكبار بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم گوید خدای تعالی گناهان پنجاه ساله ویرا بیامرزد و هر كه زیاده كند خدای تعالی ثواب او را زیاده كند و امیرالمومنین علی رضی الله عنه گفته كه رسول صلی الله علیه وسلم فرمود هر كه یكبار بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم گوید خدای تعالی چهار هزار گناه ویرا بیامرزد گناه كبیره ویرا و رسول صلی الله علیه وسلم فرمود كه چون بنده مؤمن بقضاء حاجت خواهد رفت پیش از آنكه پای در مبرز نهد یكبار بگوید بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم حجابی باشد میان او و پریان و فرمود رسول صلی الله علیه وسلم كه هر كه كاغذ پاره از زمین بردارد كه بر وی بِسْمِ اللَّه ِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیم نوشته باشد از برای تعظیم و تبرک و بزرگ داشتِ خدای تعالی بنویسد او را بحضرت خود از جمله صدیقان و از مادر و پدر وی عذاب كم كند اگر چه ایشان كافر باشند و این در (شرعة الاسلام) است و سنّت هفتم در قیام آمین گفتن است بعد از ولا الضالین امام و جماعتیان را و تنها گزار را نیز باید گفت اما نزدیک علمای ما رحمهم الله آهسته باید گفت و نزدیک شافعی بلند باید گفت و این روایت در (منظومه) است اما آن هفت سنت كه در ركوع است اول تكبیر ركوع گفتن است دران وقت كه بركوع می رود و این روایت در (كنز) است و در (هدایه) آورده كه در تكبیر مد نكند كه در اوّل از جهت دین خطاست و در آخر از جهت لغت