سخن آخـــــــــر - ۴

انگلیس ها، در حین جریان جنگ عثمانی ها با روس ها، هندوستان را یک دولت وابسته به دولت شاهی انگلستان اعلام نمودند. كشانیده شدن دولت عثمانی به جنگ، توسط مدحت پاشا، بزرگترین صدمه ای از صدمه ها بود كه، وی به اسلامیت وارد آورد. به شهادت رسانیدن (سلطان عبدالعزیز خان) نیز از بازی های انگلیس ها بود. انگلیس ها افراد تربیت داده خود را در دولت عثمانی به مقامات رفیع آورده بودند. اسامی این افراد دولتی همه عثمانی بود، اما فكر و ذكرشان انگلیسی بود. از مشهور ترین اینها مصطفی رشید پاشا در آخرین صدر اعظمی خویش كه از تعیین شدنش به این وظیفه شش روز گذشته بود، قتل عام بزرگ دهلی را كه در تاریخ ۱۰/۱۸۵۷/۲۸ انگلیس ها به مسلمانان انجام دادند، تبریک گفت.

چندی قبل نیز برای عبور كمک انگلیس از مصر كه بخاطر سركوبی مسلمانانیكه در هندوستان بر علیه ظلم های انگلیسها قیام نموده بودند، از انگلستان آمده بود، از عثمانیها اجازه خواستند. این اجازه نامه نیز توسط ماسون ها داده شد. در هندوستان بخاطر دور انداختن انسانها از دین، مكاتب اطفال و مدارس را كه وصف بارز و اساس دین اسلام می باشد، مسدود كردند. تمام علماء و افراد دینی را كه میتوانستند ملت را رهبری و رهنمائی نمایند، به شهادت رسانیدند. انگلیس ها طوریكه در تمام ممالک اسلامی كه در آنجا حاكمیت را بدست آوردند، انجام دادند، [در اینجا نیز] علمای اسلام، كتابهای اسلامی و مكاتب اسلامی را از بین بردند. یک نسل جوان را كه كاملاً جاهل و بی خبر از دین بودند، تربیت كردند. اسامی اداره كنندگان مستعمراتشان مانند احمد، محمد، مصطفی، علی، اسم های مسلمانان بود، ولی علاقه شان با اسلامیت تنها همین شباهت اسمی بود و بس. اینها پارلمان های نمایشی داشته اند، اما هیچگاهی مستقل و غیر وابسته نبوده اند. و همیشه با امر انگلیسها حركت كرده اند.