اعتقاد اهل سنت - ۲

۵. علم كلام است. علم كلام، كلمه شهادت و كلمه توحید را و شش شرط ایمان را كه به اینها مربوط می باشد، بیان می نماید. اینها، معلوماتی هستند كه باید به آن، با قلب ایمان كرده شود. علمای كلام، عادت كرده اند كه اصول كلام و معلومات (علوم) كلام را با هم یكجا بنویسند. به همین دلیل جاهلان، گمان می برند كه این دو علم، یک علم كلام می باشد.

۶. علم اصول فقه می باشد. این علم بیان میدارد كه، معلومات فقهی، از قرآن كریم و از احادیث شریف چگونه بیرون آورده می شود.

۷. علم فقه می باشد. این علم، (افعال مكلفین) را بیان می نماید، یعنی علمی می باشد كه با بدن چگونه حركت [عبادت] كردن كسانی را كه عاقل و بالغ می باشند، بیان میدارد. معلوماتی می باشد كه به بدن لازم است. اگر چه (افعال مكلفین)، هشت قسمت است كه عبارت از فرض، واجب، سنت، مستحب، مباح، حرام، مكروه و مفسد می باشد. ولی بطور خلاصه به سه قسمت نیز می تواند تقسیم شود: كارهایی كه امر شده، كارهایی كه منع شده، چیزهایی كه مباح می باشد.

۸. علم تصوف است. به این علم، (علم اخلاق) نیز گویند. همانطور كه چیزهایی را كه با قلب انجام دادن آنها امر شده ویا منع شده است، بیان میدارد، در عین حال، وجدانی شدن ایمان را و با آسانی و با جان و دل انجام دادن كارها و عمل های فقه را و رسیدن به معرفت را نیز حاصل و تامین می كند.

مولف كتاب (حدیقه) «رحمة الله تعالی علیه»، در صفحه ۳۲۳ و ابن عابدین در مقدمه اش بیان نموده اند كه، از این هشت علم، كلام، فقه و تصوف را به حد لزوم آموختن هر مرد و زن مسلمان، فرض عین بوده، نیاموختن اینها جرم و گناه می باشد.