اندر بیان كردن راه صدیقان و ابدالان و صفت ارباب حقیقت - ۳

دیگر با مردمان خلق نیكو ورزید و معاملت چنان كنید كه اگر ایشان با تو كنند روا داری دیگر چون در دل خود دوستیء دنیا و مدح و ثنای خلق بینی زینهار كه در چوال غرور و پنداشت خود نشوی كه هم بران بمانی و هرگز بهیچ مقام نرسی از مقامات راه دین و دوستان خدای عز وجل دیگر گفتار زبان با عزم دل راست باید كرد زیرا كه چون این دو راست نباشد هیچ كار راست نباشد دیگر دست و پای و فرج و شكم و حلق و چشم و گوش از ناشایستیها نگاه باید داشت كه هر یكی دری است كه فتنه درآید ازین درها و بدار الملک شود و دار الملک را بهم برآرد و مشوش گرداند و دار الملک در دنیا دل أولیای اوست چنانكه می فرماید (قلوب احبابی دار ملكی) و اگر چه این همه اندامها بهر جای می روند چون دل بجای باشد تدارک توان كرد اما چون دل تباه باشد هیچ فائده ندهد چنانكه خبر بدان ناطقست قال النبی صلی الله علیه وسلم (وإنَّ فِی الْجَسَدِ لمُضْغَة إِذَا صَلَحَتْ صَلَحَ الْجَسَدُ كُلُّهُ وَإِذَا فَسَدَتْ فَسَدَ الْجَسَدُ كُلُّهُ أَلَٰا وَهِیَ الْقَلْبُ) پارسی خبر چنین باشد كه رسول صلی الله علیه وسلم می فرماید بدرستی كه در تن هر كسی پارهٔ گوشت است چون آن پاره گوشت بصلاح باشد هفت اندام او بصلاح باشد چون پارهٔ گوشت تباه باشد همه تن وی تباه باشد و آن پارهٔ گوشت دل است و پاسبانیء دل فریضه است زیرا كه دل نظاره گاه حق است نظاره گاه حق را از خاشاک وسواس خالی باید داشت تا حرمت نظاره گر نگاه داشته باشی قال النبی صلی الله علیه وسلم (اِنَّ للهِ أوانیّ واحبّ آنِیَة الله الیه مارق منها وصفا وآنیة الله فی الارض قلوب عباده الصالحین)