بیان عبادات و عادات یومیه و لیلیه حضرت امام ربانی - ۲
و نیز فرمودند بسیار مردم مرتاض و متورع را دیده می شود كه به رعایتها و احتیاطها مشغوف اند اما در آداب نماز مساهلتها می نمایند و در دفاتر مكتوبات ازین قسم كلمات نصائح آئین كه متعلق بمحافظت نماز و اسرار آن بود بسیار رقم نموده اند كه بر خوانندگان پوشیده نخواهد ماند و دو ركعت نماز تحیة الوضو و تحیة مسجد را ترک نمی كردند و در رنگ سنن رواتب سنن زواید را نیز در سفر و حضر بی تكلف أدا میفرمودند و در آنكه زیادتی و نقصان بر فعل و عمل ماثوره بظهور نیاید احتیاطهای بلیغ بجا می آوردند و بجز تراویح هیچ نماز نفل را بجماعه نمیگذاردند بل جماعه را در نماز نفل مكروه میداشتند و جمعی كه به روز عاشوره و شب برآت و شب قدر نوافل را بجماعت میكردند منع آنها می نمودند و دران باب مكتوبی موید بروایات معتبره فقهیه رقم فرموده اند و در آنكه بعضی متاخران این سلسله عالیه نقشبندیه تهجد را به جماعه ادا می نمایند تعجب ها می فرمودند كه از اهل این سلسله شریفه كه بنای طریقه شان بر عزیمت و كمال متابعت ست این عمل چرا باید كه بوقوع آید و به نماز استخاره شروع در كارها می نمودند و گاه بهمان استفتای قلب و دعای مسنون اكتفا می فرمودند كما ورد اما در هر مهم كلی و جزئی استخاره را لازم داشتند و گاه چند مهم را در یک استخاره جمع می كردند و آنها را دران تعداد می نمودند و اگر در اول مهمی بناگاه استخاره فراموش می شد در میان یا در آخر تدارک آن می فرمودند و در تشهد اشاره بسبابه نمی كردند و می فرمودند اگر چه ظاهر بعضی احادیث بر فعل آن دلالت می نماید